Ναι, υπάρχει απαρτχάιντ στο Ισραήλ

Ένα κείμενο της Shulamit Aloni , Feb 5 2007

Μετάφραση του Κώστα Δεσποινιάδη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Παρασκήνιο", με τίτλο "Το δίκαιο είναι μπροστά μας" και κομμένη την τελευταία παράγραφο εν αγνοία του μεταφραστή.

(Η Shulamit Aloni υπήρξε επικεφαλής του ριζοσπαστικού Σιωνιστικού κόμματος Meretz. Ήταν μέλος της Κνεσέτ (του Ισραηλινού Κοινοβουλίου) και διετέλεσε υπουργός Παιδείας για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Για τη δράση της, βραβεύτηκε από την Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ισραήλ. Ωστόσο, επειδή οι απόψεις της ήταν υπερβολικά ριζοσπαστικές, ακόμα και για το πιο ριζοσπαστικό Σιωνιστικό Κόμμα, το Meretz, έχασε τις θέσεις που κατείχε).

Ο εβραϊκός φαρισαϊσμός έχει λάβει ανάμεσά μας τέτοια έκσταση ώστε δεν μπορούμε να διακρίνουμε ποιο είναι το δίκαιο μπροστά στα μάτια μας. Απλώς, δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι τα έσχατα θύματα, οι Εβραίοι, μπορούν να διαπράξουν κακές πράξεις. Παρ’ όλα αυτά, το κράτος του Ισραήλ εφαρμόζει τη δική του, αρκετά βίαιη, μορφή Απαρτχάιντ στον γηγενή Παλαιστινιακό πληθυσμό.

Η σφοδρή επίθεση του εβραϊκού κατεστημένου των ΗΠΑ στον πρώην πρόεδρο Τζίμυ Κάρτερ οφείλεται στην τόλμη του τελευταίου να πει την αλήθεια που όλοι γνώριζαν: ότι η κυβέρνηση του Ισραήλ, μέσω του στρατού της, εφαρμόζει μια κτηνώδους μορφής Απαρτχάιντ στην περιοχή που βρίσκεται υπό την κατοχή της. Ο στρατός του Ισραήλ έχει μετατρέψει κάθε παλαιστινιακή πόλη και χωριό σε ένα περιφραγμένο ή αποκλεισμένο στρατόπεδο κράτησης. Όλα αυτά γίνονται για να παρακολουθούνται οι μετακινήσεις των πληθυσμών και για να γίνεται η ζωή τους δύσκολη. Ακόμη, το Ισραήλ επιβάλει πλήρη απαγόρευση κυκλοφορίας κάθε φορά που οι έποικοι, οι οποίοι έχουν σφετεριστεί παράνομα τη γη των Παλαιστινίων, έχουν κάποια γιορτή ή κάνουν τις παρελάσεις τους.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι αξιωματικοί που διοικούν την περιοχή συχνά πυκνά εκδίδουν επιπλέον διαταγές, κανονισμούς, οδηγίες και κανόνες (ας μην το ξεχνάμε, αυτοί είναι οι Κύριοι της γης). Ήδη, έχουν επιτάξει ακόμα μεγαλύτερες εκτάσεις για να κατασκευάσουν δρόμους «Μόνο για Εβραίους». Υπέροχους δρόμους, με μεγάλο πλάτος, καλή ασφαλτόστρωση, που φωτίζονται έντονα όλη τη νύχτα – όλα αυτά σε κλεμμένη γη. Όταν οδηγεί σε έναν τέτοιο δρόμο κάποιος Παλαιστίνιος, το όχημά του κατάσχεται και αυτός απομακρύνεται.

Σε μία περίπτωση υπήρξα μάρτυρας ενός τέτοιου επεισοδίου ανάμεσα σε έναν οδηγό και έναν στρατιώτη, ο οποίος σημείωνε τα στοιχεία του αυτοκινήτου προτού το κατασχέσει και απομακρύνει τον οδηγό. «Γιατί;», ρώτησα το στρατιώτη. «Είναι διαταγή. Αυτός είναι ένας δρόμος “Μόνο για Εβραίους”», απάντησε. Ζήτησα να μάθω πού είναι το σήμα που δεικνύει αυτό το γεγονός και πληροφορεί τους (άλλους) οδηγούς ώστε να μην χρησιμοποιήσουν αυτό το δρόμο. Η απάντησή του δεν με εξέπληξε. «Είναι δική τους ευθύνη να το ξέρουν, και εκτός αυτού, τι θέλετε να κάνουμε; Να βάλουμε εδώ μια πινακίδα και να αφήσουμε τους αντισημίτες ρεπόρτερ και δημοσιογράφους να βγάλουν μια φωτογραφία έτσι ώστε να δείξουν στον κόσμο ότι εδώ υπάρχει Απαρτχάιντ;»

Πράγματι, εδώ υπάρχει Απαρτχάιντ. Και ο στρατός μας δεν είναι «ο πιο ηθικός στρατός του κόσμου», όπως μας λένε οι διοικητές του. Αρκεί να αναφέρουμε ότι όλες οι παλαιστινιακές πόλεις και όλα τα χωριά έχουν μετατραπεί σε στρατόπεδα κράτησης και ότι όλες οι είσοδοι και έξοδοί τους είναι κλειστές, αποκόπτοντας τα έτσι απ’ την οδική επικοινωνία. Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται στους Παλαιστίνιους να ταξιδεύουν στους δρόμους που έχουν ασφαλτοστρωθεί «μόνο για Εβραίους», στη δική τους γη, ο ισραηλινός στρατός θεωρεί απαραίτητο να καταφέρει ένα επιπλέον πλήγμα στους γηγενής, στη δική τους γη, με ένα «δαιμόνιο προτεινόμενο σχέδιο».

Ούτε οι ακτιβιστές των ανθρωπιστικών οργανώσεων μπορούν να μεταφέρουν Παλαιστίνιους.

Ο υποστράτηγος Naveh, ξακουστός για τον υπέρμετρο πατριωτισμό του, έχει εκδώσει μια καινούργια διαταγή, που τέθηκε σε ισχύ από τις 19 Ιανουαρίου και απαγορεύει τη μετακίνηση Παλαιστινίων χωρίς άδεια. Η διαταγή ορίζει ότι οι Ισραηλινοί δεν επιτρέπεται να μεταφέρουν Παλαιστίνιους σε ισραηλινά οχήματα (που είναι δηλωμένα στα αρχεία του Ισραήλ, ασχέτως από το τι είδους πινακίδες φέρουν) εκτός κι αν έχουν λάβει ειδική άδεια. Η άδεια έχει να κάνει τόσο με τον οδηγό όσο και με τον Παλαιστίνιο επιβάτη. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν εφαρμόζεται για όσους δουλεύουν για λογαριασμό των εποίκων. Αυτοί και οι εργοδότες τους λαμβάνουν, φυσικά, την απαιτούμενη άδεια, για να μπορούν να υπηρετούν του Κυρίους της γης, τους εποίκους.

Μήπως έσφαλε ο άνθρωπος της ειρήνης, ο πρόεδρος Κάρτερ, όταν συμπέρανε ότι το Ισραήλ δημιουργεί ένα Απαρτχάιντ; Υπερέβαλλε; Δεν αναγνωρίζουν οι ηγέτες της Εβραϊκής κοινότητας των ΗΠΑ τη Διεθνή Συνθήκη για την Εξάλειψη κάθε μορφής Φυλετικών Διακρίσεων που υπογράφτηκε στις 7 Μαρτίου του 1966, και την οποία υπέγραψε και το Ισραήλ; Οι Εβραίοι των ΗΠΑ δεν εξαπέλυσαν τη θορυβώδη και υβριστική καμπάνια εναντίον του Κάρτερ επειδή αυτός υποτίθεται συκοφάντησε τον χαρακτήρα του Ισραήλ καθώς και τη δημοκρατική και ανθρωπιστική του φύση, λέγοντας ότι δεν συμμορφώνεται με τη Διεθνή Συνθήκη για την Καταστολή και Τιμωρία του Εγκλήματος του Απαρτχάιντ, που υπογράφτηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1973; Σε αυτή τη Συνθήκη, το Απαρτχάιντ ορίζεται ως ένα διεθνές έγκλημα, που, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και τη χρήση διαφορετικών νομικών μέσων στη διοίκηση διαφορετικών φυλετικών ομάδων, στερώντας τους έτσι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ελευθερία της μετακίνησης δεν είναι ένα από αυτά τα δικαιώματα;

Στο παρελθόν, οι ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας των ΗΠΑ ήταν αρκετά εξοικειωμένοι με το περιεχόμενο αυτών των Συνθηκών. Για κάποιο λόγο, ωστόσο, έχουν πειστεί ότι επιτρέπεται στο Ισραήλ να τις παραβιάζει. Δεν υπάρχει πρόβλημα με το να σκοτώνεις προμελετημένα, δίχως να αποδέχεσαι καμιά ευθύνη, πολίτες, γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένους και γονείς με τα παιδιά τους. Επιτρέπεται να κλέβεις τη γη των ανθρώπων, να καταστρέφεις τις καλλιέργειες τους και να τους αιχμαλωτίζεις σαν να είναι ζώα σε τσίρκο. Στο εξής, απαγορεύεται στους Ισραηλινούς εθελοντές, αλλά και στους εθελοντές των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων, να βοηθήσουν μια εργαζόμενη γυναίκα πηγαίνοντας την στο νοσοκομείο. Οι εθελοντές της ισραηλινής ομάδας ανθρωπίνων δικαιωμάτων Yesh Din δεν μπορούν να μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα έναν Παλαιστίνιο που έχει ληστευτεί και χτυπηθεί για να υποβάλει μήνυση. (Τα αστυνομικά τμήματα βρίσκονται στο κέντρο των οικισμών των εποίκων.) Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι αυτό δεν είναι Απαρτχάιντ;

Δεν χρειάζεται να υπερασπιστώ εγώ τη φήμη του Τζίμυ Κάρτερ, η οποία έχει αμαυρωθεί από τους αξιωματούχους της φίλο-ισραηλινής κοινότητας. Το πρόβλημα είναι ότι η αγάπη τους για το Ισραήλ διαστρέφει την κρίση τους και τους τυφλώνει μη επιτρέποντάς τους να δουν τι διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια τους. Το Ισραήλ είναι μια δύναμη κατοχής που, επί 40 χρόνια, καταπιέζει έναν αυτόχθονα λαό, ο οποίος δικαιούται μια εθνικά κυρίαρχη και ανεξάρτητη ύπαρξη εφόσον ζει ειρηνικά μαζί μας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι κι εμείς χρησιμοποιήσαμε εξαιρετικά βίαιη τρομοκρατία εναντίον της ξένης διοίκησης επειδή θέλαμε να έχουμε το δικό μας κράτος. Και η λίστα των θυμάτων του τρόμου είναι αρκετά μακρά και εκτεταμένη.

Αρνούμαστε στον παλαιστινιακό λαό τα ανθρώπινα δικαιώματά του. Όχι μόνο του κλέβουμε την ελευθερία, τη γη και το νερό του, αλλά εφαρμόζουμε συλλογική τιμωρία σε εκατομμύρια ανθρώπους κι επιπλέον, από μια μανία εκδίκησης, καταστρέφουμε τις υποδομές ηλεκτρικού ρεύματος ενάμισι εκατομμυρίου πολιτών. Τους αφήνουμε να «κάθονται στο σκοτάδι» και να «λιμοκτονούν».

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πληρωθούν τους μισθούς τους επειδή το Ισραήλ κατακρατεί 500 εκατομμύρια σίκλος [Σ.τ.μ. το νόμισμα του Ισραήλ] που ανήκουν στους Παλαιστίνιους. Και μετά από όλα αυτά, παραμένουμε «καθαροί σαν το απάτητο χιόνι». Οι πράξεις μας είναι ηθικά ακηλίδωτες. Δεν υπάρχει φυλετικός διαχωρισμός! Δεν υπάρχει Απαρτχάιντ!. Είναι εφεύρεση των εχθρών του Ισραήλ! Ζήτω τα αδέρφια μας κι οι αδερφές μας στις ΗΠΑ! Εκτιμούμε πάρα πολύ την αφοσίωσή σας. Πραγματικά, έχετε αφαιρέσει ένα απαίσιο στίγμα από πάνω μας. Τώρα μπορεί να δοθεί μια επιπλέον εφόρμηση στο βηματισμό μας καθώς, βέβαιοι για τον εαυτό μας, κακομεταχειριζόμαστε τον παλαιστινιακό πληθυσμό, χρησιμοποιώντας «τον πιο ηθικό στρατό του κόσμου».