-Αυτονόητο είναι π.χ. πως είναι γελοίο να κατηγορηθεί κάποιος σαν τον Μ. Θεοδωράκη ως ρατσιστής.
-Αυτονόητο είναι επίσης, οι χοντρόπετσοι σιωνιστές που διοικούν το κράτος του Ισραήλ, να εκμεταλλεύονται στο έπακρον τα εγκλήματα του ναζισμού εις βάρος των εβραίων της Ευρώπης. Να κρύβουν την γενοκτονία των Αράβων του Ισραήλ πίσω από την γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί.
-Αυτονόητο είναι ο ναζισμός να είναι εκτός Νόμου.
Αυτονόητο όμως είναι και να θεωρείται δημοκρατικό ένα κράτος όπως το Ισραήλ, που ακόμα και σήμερα δεν έχει Σύνταγμα!!!
-Αυτονόητο είναι επίσης πως ο Σιωνισμός είναι μορφή εθνικού ρατσισμού-φασισμού
-Αυτονόητο είναι άρα πως ο αντισιωνισμός είναι ή φυσιολογική αντίδραση του κάθε ευαίσθητου και δημοκρατικού ανθρώπου.
-Επειδή όμως παρόλα τα αυτονόητα συνεχίζεται σε όλο τον κόσμο -και στο παρόν φόρουμ- να γίνεται ξανά και ξανά η προσπάθεια για την γελοία ταύτηση αντισιωνισμού (αντιφασιμού) με αντισημιτισμό (φασισμό), παραθέτω την ξεκάθαρη εικόνα του σιωνισμού (φασισμού) στο σημερινό Ισραήλ από άρθρο στο in.gr :
ΤΟ ΑΠΑΡΧΑΙΝΤ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη στη Δύση, το Ισραήλ είναι η μοναδική δημοκρατία στη Μέση Ανατολή. Αυτό είναι απόλυτα σωστό αλλά αφορά μόνο τα μέλη της εβραϊκής πλειοψηφίας του πληθυσμού. Είναι περίπου σα να λες ότι η Νότιος Αφρική τη περίοδο του απαρχάιντ ήταν η μοναδική Δημοκρατία στην Αφρική. Πράγμα που αληθεύει, αλλά κάτι που αφορούσε μόνο τη λευκή μειοψηφία. Για όποιον ήλπιζε ότι κάτι θα άλλαζε, την απάντηση την πήρε από το Shin Bet,τις μυστικές υπηρεσίες του ισραηλινού στρατού, οι οποίες ανακοίνωσαν ότι το Ισραήλ δεν είναι μία δημοκρατία, αλλά ένα εθνικό κράτος. Πριν τρεις μήνες, οι αραβοισραηλινές οργανώσεις πολιτικών δικαιωμάτων και τα αραβικά κόμματα του Ισραήλ πρότειναν με επίσημο τρόπο να ανοίξει μια συζήτηση για να ξεπεραστεί ο εθνικός χαρακτήρας του εβραϊκού κράτους και για να αναγνωριστεί επίσημα η θέση της αραβικής μειονότητας. Τότε, ο Yuval Diskin,ο αρχηγός του Shin Bet,από τις σελίδες των εφημερίδων μεγαλύτερης κυκλοφορίας δήλωσε ότι οι μυστικές υπηρεσίες θεωρούν τους πολίτες της αραβικής μειονότητας μια «στρατηγική απειλή» για το κράτος του Ισραήλ και ότι θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία απειλήσει τον εβραϊκό χαρακτήρα του κράτους, ακόμα κι αυτές που κινούνται στα πλαίσια της νομιμότητας. Ετσι, ξέσπασε μια έντονη πολεμική μεταξύ της ισραηλινής δεξιάς και των αραβικών κομμάτων, με προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας,ενώ ο ηγέτης του μεγαλύτερου αραβικού κόμματος Balad κινδυνεύει ακόμα και να πεταχτεί έξω από την Knesset.
Οι Παλαιστίνιοι ισραηλινοί πολίτες, οι λεγόμενοι αραβοϊσραηλινοί, αποτελούν περίπου το 1/5 του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Πρόκειται για τους διασωθέντες από την εξορία πριν εξήντα χρόνια, στη διάρκεια του πολέμου για την ίδρυση του εβραϊκού κράτους. Η παλαιστινιακή μειονότητα στο Ισραήλ αντιμετωπίζει πολλές διακρίσεις από την ισραηλινή νομοθεσία, οπότε νομιμοποιείται κανείς να μιλήσει για καθεστώς πραγματικού απαρχάιντ. Παρ’ όλα αυτά, τους τελευταίους μήνες οι οργανώσεις για τα πολιτικά δικαιώματα και τα αραβικά κόμματα αποφάσισαν να βγούνε ανοικτά για να αλλάξει αυτή τη κατάσταση.Το Δεκέμβρη, δημοσιοποίησαν επίσημα ένα ντοκουμέντο με τίτλο «Το μέλλον των αραβοπαλαιστινίων στο Ισραήλ», όπου βάζουν τους στόχους του κινήματος των αραβοισραηλινών.
Το πρώτο που ζητείται είναι να ξεκινήσει ένας διάλογος για το ζήτημα του Συντάγματος, κάτι που μέχρι σήμερα το Ισραήλ δεν διαθέτει, ώστε να ξεπεραστεί το εθνοεβραικό αξίωμα πάνω στο οποίο στηρίζεται και όλο το οικοδόμημα των θεσμών, και να περάσει η χώρα σε ένα άλλο μοντέλο απόλυτα δημοκρατικό, στο οποίο να αναγνωρίζεται ότι το κράτος αποτελείται από δύο εθνότητες και να δοθούν ίσα δικαιώματα στην παλαιστινιακή μειονότητα. Στο κείμενο, καταγγέλλεται ειδικότερα ο αποικιοκρατικός χαρακτήρας του κράτους, ένα προπατορικό αμάρτημα κατάλοιπο του πολέμου του 1948.
Το βασικό αίτημα όμως των αραβικών οργανώσεων αφορά τη συμμετοχή στις επιτροπές αναδιανομής των γαιών, οι οποίες ελέγχουν τις αγοραπωλησίες της κτηματικής περιουσίας του δημοσίου, και μελών που δεν είναι υποχρεωτικά Εβραίοι στο θρήσκευμα. Σήμερα, η διαχείρηση της κτηματικής περιουσίας του δημοσίου βρίσκεται στα χέρια κυρίως ραβίνων (που ελέγχουν αυτές τις επιτροπές) και οι μη Εβραίοι μένουν απέξω με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Η διεκδίκηση αυτή στοχεύει στην κατάργηση ενός από τα βασικότερα εργαλεία διακρίσεων αφού ο αραβικός πληθυσμός κατέχει μόνο το 2% της γης του Ισραήλ και ενώ από τη μία δημογραφικά αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, από την άλλη του απαγορεύεται να αγοράσει νέα οικόπεδα και συνεπώς να επεκταθεί. Το «δημογραφικό πρόβλημα» αποτελεί ένα πραγματικό εφιάλτη για την εβραϊκή ηγεσία, έτσι η επίσημη απάντηση στο κείμενο αν και καθυστέρησε να δοθεί επί τρεις μήνες, ήταν απίστευτα βίαιη.
Ο αρχηγός του Shin Bet προσωπικά, υπό τις ευλογίες φυσικά του Ολμερτ, έδωσε πριν δύο βδομάδες διάφορες συνεντεύξεις σε αραβικές εφημερίδες, όπου και γνωστοποιούσε την επίσημη θέση του εβραϊκού κράτους στα αιτήματα των αραβοϊσραηλινών υπηκόων. Χωρίς πολλές κουβέντες, απείλησε να χτυπήσει εν τη γεννέση τους οποιαδήποτε πρωτοβουλία των αραβικών κομμάτων του κοινοβουλίου και των οργανώσεων των Παλαιστινίων πολιτών του Ισραηλ -με αίτημα την αλλαγή του εβραϊκού χαρακτήρα του κράτους .Και τόνισε περισσότερο από μία φορές ότι το Shin Bet θα χτυπήσει κάθε είδους πρωτοβουλία προς αυτή τη κατεύθυνση, ακόμα κι αν αυτή κινείται στα πλαίσια της κείμενης νομοθεσίας και των εγγυήσεων που δίνουν οι νόμοι περί πολιτικών δικαιωμάτων, όπως για παράδειγμα πρωτοβουλίες κοινοβουλευτικών ή μάζεμα υπογραφών.
Για να θυμίσει ίσως σε όσους το είχαν ξεχάσει ότι το Ισραήλ είναι κυριολεκτικά ένα αστυνομικό κράτος, όπου τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα είναι στην πραγματικότητα προνόμιο μόνο των εβραίων πολιτών του(και εδώ δεν εξαιρούνται ούτε οι Εβραίοι φιλειρηνιστές που πέφτουν κι αυτοί στο ίδιο «παράπτωμα») και τελικά το Shin Bet δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την KGB ή τη Stasi.
Η αντίδραση των αραβικών οργανώσεων δεν άργησε να έλθει: διαμαρτυρόμενες για το σκανδαλώδη αντιμετώπιση, απευθύνθηκαν στα Η.Ε. και κατήγγειλαν το Shin Bet στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ για κατάχρηση εξουσίας, αν και είναι θεμιτό να αμφιβάλλει κανείς ότι το Δικαστήριο θα αποδεχθεί το αίτημα τους, αφού εκφράζει ακριβώς την εβραϊκή πλειοψηφεία του πληθυσμού. Η πολεμική αποτέλεσε καθημερινό θέμα συζήτησης στα ισραηλινά μμε, μέχρι που στράφηκε προσωπικά κατά του Azmi Bishara, του ηγέτη του μεγαλύτερου αραβικού κόμματος Balad και γνωστού Άραβα διανοούμενο. Πολλοί βουλευτές της δεξιάς κατέθεσαν σχέδιο νόμου με σκοπό να χάνει τη βουλευτική του ιδιότητα όποιο μέλος του Κοινοβουλίου έχει επισκεφτεί εχθρικές προς το Ισραήλ χώρες ή είχε επαφές με τρομοκράτες(σημειώστε ότι όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις στα Κατεχόμενα θεωρούνται τρομοκρατικές).
Ειδικότερα, ο Bishara κατηγορείται για προδοσία επειδή συνωμότησε με τον εχθρό στο πρόσφατο ταξίδι του στο Λίβανο και τη Συρία και λόγω των επαφών του με εκπροσώπους της Χαμάς.
Είναι καθαρό σε όλους ότι αυτή η κλιμάκωση της βίας, προς στιγμή περιορίζεται μόνο σε επίπεδο φραστικό, δεν προοιωνίζει τίποτα καλό: θα μπορούσε ακόμα και να ξανανάψει τη φωτιά στις αραβικές συνοικίες, όπως είχε γίνει το 2000 όταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα συγκλονίσαν τις ισραηλινές πόλεις, παράλληλα με την έναρξη της Intifada της Al-Aqsa.
Η μήπως εκεί τελικά στοχεύουν οι προκλήσεις κατά των Αράβων, για να λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα του Ισραήλ μιας δια παντός, εξορίζοντας τους αραβο-ισραηλινούς στη Δυτική Οχθη, όπως πρότεινε ο ηγέτης του φασιστοειδούς ρωσσόφωνου κόμματος και σύμμαχος του Ολμέρτ, υπουργός της κυβέρνησης του,Avigdor Liebermann.
Σήμερα ο Bishara βρίσκεται στην Ιορδανία και οι διάφοροι βουλευτές της δεξιάς άφησαν να εννοηθεί ότι θα δηλώσει πολιτικός πρόσφυγας και ότι δεν θα επιστρέψει πια στο Ισραήλ.Ο άμεσος ενδιαφερόμενος πάντως έκανε γνωστό ότι σκέφτεται τις επόμενες κινήσεις του,αλλά είναι προφανείς οι διώξεις που αντιμετωπίζει αυτός και όλες οι αραβικές οργανώσεις στο Ισραήλ.
πηγή http://liste.rekombinant.org/wws/subrequest/neurogreen
Τρίτη,17 Απριλίου 2007,L'apartheid di Israele
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου